Het archief van verloren herinneringen


"Ze zeggen dat ergens in het Archief van Verloren Herinneringen...

hay una pequeña caja de madera.

Er zitten geen juwelen, kaarten of spreuken in.

Alleen een oude geparfumeerde zakdoek, een ongetekende brief…

en een naam die niemand zich herinnert.

Maar elke nacht, wanneer de maan haar weerspiegeling in het glas raakt,

de doos gaat vanzelf open.

Y el eco de un amor olvidado… danza en el aire."

La Caja de los Recuerdos Olvidados


Wat is het?

Dit is geen schatkist. Er zijn geen juwelen, geen kaarten, geen sluimerende spreuken. Deze doos, van eeuwenoud hout en gefluister, bevindt zich in een verborgen hoek van het Archief van Verloren Herinneringen... Een plek buiten de tijd, onzichtbaar voor de ogen van de wereld, alleen bekend bij hen die zijn aangeraakt door de Eeuwige Vlam.

Er zitten geen machtsobjecten in, maar iets veel waardevollers: pure gevoelens, herinneringen die kloppen, woorden die nooit zijn uitgesproken, brieven die nooit zijn aangekomen... Herinneringen zo krachtig dat noch de Mist, noch de Stem van de Vergetelheid ze volledig hebben kunnen uitwissen.


Hoe krijg je er toegang toe?


-La Caja no se abre con llaves ni hechizos.
-Solo responde a la vibración de lo verdadero.

-Wanneer de maan een weerspiegeling raakt die alleen de ziel herkent. -Wanneer een Beschermer zich herinnert met liefde die niets terugvraagt. -Wanneer een wezen uit het universum - wie het ook is - een brief, een traan of een zucht laat vallen die uit het hart komt.


Heilige regels:

-Je kunt het niet openbreken. -Je kunt herinneringen niet meenemen, je kunt ze alleen maar observeren, voelen. -En vergeet vooral dit nooit: de puurste herinneringen... hebben een eigen wil. Ze kunnen je opzoeken. Ze kunnen je beschermen. Of ze kunnen er gewoon blijven... wachtend om gelezen te worden door degene die het aandurft zich iets te herinneren.